Μια μέρα, ο Λάζαρος, ένας καλός φίλος του Ιησού, πεθαίνει.
Ο Ιησούς άκουσε για την αρρώστια του Λαζάρου. Δεν ήρθε όμως γρήγορα σ’ αυτόν για να τον θεραπεύσει. Είναι τώρα, άραγε, πολύ αργά;

Ο Λάζαρος έχει δύο αδελφές, τη Μαρία και τη Μάρθα. Μένουν στη Βηθανία.

Όταν ο Ιησούς έφτασε στο χωριό τους, η Μάρθα έτρεξε να τον προϋπαντήσει, λέγοντάς του: «Κύριε, αν ήσουν εδώ, δε θα πέθαινε ο αδελφός μου!»

Ο Ιησούς της λέει: «Ο αδελφός σου θα αναστηθεί!»
Μετά προσθέτει: «Εγώ είμαι η Ανάσταση και η Ζωή. Εκείνος που πιστεύει σ’ εμένα, και αν πεθάνει, θα ζήσει».

Εκείνη την εποχή, τους νεκρούς δεν τους έθαβαν σε τάφους στη γη. Τους τοποθετούσαν σε σπηλιές μέσα σε βράχους, και έφραζαν την είσοδό τους με μια μεγάλη, βαριά πέτρα.

Όταν ο Ιησούς ήρθε, ο Λάζαρος βρισκόταν ήδη 4 μέρες μέσα στο μνήμα.
Και ο Ιησούς ήταν πολύ θλιμμένος. Φθάνοντας στον τάφο, κλαίει μαζί με την Μαρία και την Μάρθα.

«Βγάλτε την πέτρα!», διατάζει ο Ιησούς.
Μετά, σηκώνει τα μάτια Του ψηλά και προσεύχεται. Στο τέλος, λέει με δυνατή φωνή: «Λάζαρε, έλα έξω! »

Και να, ο Λάζαρος βγαίνει από το μνήμα! Το σώμα του είναι ακόμα τυλιγμένο με πάνινες λουρίδες.
«Λύστε τον και αφήστε τον να περπατήσει!», τους λέει ο Ιησούς.

Ο Ιησούς ανάστησε τον Λάζαρο! Πολλοί από αυτούς που το είδαν, πίστεψαν στον Ιησού.
Ο Ιησούς Χριστός είναι η Ανάσταση!

Και ο ίδιος ο Χριστός αναστήθηκε τρεις μέρες μετά το θάνατό Του! Είναι ζωντανός!

Έχεις δεχτεί ήδη τον Ιησού Χριστό ως τον Καλό Ποιμένα σου;

Τότε δε χρειάζεται να φοβάσαι το θάνατο. Μια μέρα θα ζήσεις μαζί Του στον Ουρανό, για πάντα!